Што е воопшто човек без други луѓе и каде лежи убавината на човечките односи?
Кога ни е тешко да го најдеме патот, кратенките ни даваат мудри приказни.
Некогаш, еден човек се оженил со убава девојка. Неговата љубов кон неа била неизмерна. Еден ден и била дијагностицирана болест на кожата и нејзината убавина почнала да ја напушта.
Еден ден сопругот отишол на патување и се вратил потполно слеп.
Им било тешко, но и покрај се, живееле како порано, се сакале и си помагале.
Со текот на времето, нејзината болест ја избришала целата нејзина убавина, но слепиот сопруг продолжил да ја сака својата сопруга, исто како што таа го сакала него. Еден ден таа починала. Нејзината смрт го втурнала во тага и страдање. Откако завршил сè што е потребно за погребот, тој решил да го напушти градот.
„Како можеш да одиш без помош? Сето ова време беше успешен благодарение на сопругата”, му рекол еден познаник.
„Јас не сум слеп“, одговорил човекот „Само се преправав. Да знаеше дека видов што и направи болеста, повеќе ќе ја болеше од отворените рани. Таа беше добра жена. Само сакав таа да биде среќна“.
Понекогаш е подобро да се преправате дека сте слепи и да не ги забележувате недостатоците на другите. Ние сме ништо еден без друг, а тоа е убавината на човечките односи. Секој на овој свет има единствена цел што го прави важен. Никој никогаш не треба да се чувствува лошо поради недостаток што не го бирал.
Фото: Архива
The post ПРИКАЗНА ЗА СЛЕПА ЉУБОВ: Дали мажот е подготвен да се промени за некој друг appeared first on ekran.
