Во животот постојат луѓе кои зборуваат, и луѓе кои делуваат. Луѓе кои ветуваат, и луѓе кои се докажуваат. Стојанче Ангелов и Ненад Вржалски не се само имиња – тие се симбол на она што значи да се биде вистински човек. Да се биде искрен, посветен, борец. А ти, Стефан, си тој што им даде простор, што ги покажа на народот онакви какви што навистина се – луѓе што се борат за Македонија со дела, а не со празни зборови.
Стојанче Ангелов – човек што не знае за страв
Ако некогаш Македонија имала човек што се бори до последен здив, тоа е Стојанче. Од времето кога стоеше на првата линија како командант на "Лавовите", па сè до денес, како директор на ЦУК, тој никогаш не се повлекол. Тој не е од оние што седат зад биро – тој е на терен, таму каде што е најтешко.
Лани, кога пожарите ја голтаа земјата, Стојанче беше првиот што реагираше. Го гледавме како оди право во пламенот, како не се штеди себеси за да спаси села, шуми, куќи. Но, и најголемиот борец не може да победи сам. Македонија мора да вложи повеќе во ресурси – повеќе авиони, повеќе хеликоптери, повеќе опрема. Не можеме секоја година да гледаме како пламенот ни ја уништува татковината, а да немаме со што да се бориме против него.
Во 2024 година, Стојанче беше најдобриот директор што ЦУК го имал. Но, не затоа што имал моќ, туку затоа што имал срце. Затоа што народот знаеше дека кога тој е таму – нема лага, нема политика, има само борба за секој живот, за секоја педа земја.
Ненад Вржалски – човек што живее за народот
Ненад Вржалски не е само музичар. Тој не е човек што се бори за лајкови, за статуси, за внимание. Тој е човек што се бори за луѓето. И кога животот ќе удри, кога некој ќе падне, тој е првиот што подава рака.
Кога Кочани беше погодено од катастрофа, кога луѓето останаа без покрив над глава, Ненад не праша "кој ќе помогне?" – тој само направи што требаше. Собра помош, организираше, даде пример како треба да изгледа хуманоста. Не затоа што мораше, туку затоа што неговата душа не знае поинаку.
Такви луѓе денес ни требаат повеќе од било кога. Луѓе што не делат, што не прашуваат кој е кој, туку само гледаат како да помогнат. Луѓе што ја носат Македонија во срцето, не во празните зборови.
Кочани – тест за човештвото
Катастрофите не прашуваат кој си, од каде си, како се викаш. Оганот не знае за националност. Поплавите не знаат за вера. Во тие моменти, единственото важно е – дали ќе бидеме луѓе?
Македонци, Албанци, Турци, Роми, Власи, Срби – сите сме едно. Едно семејство кога треба да се спаси живот, да се подаде рака, да се изгради нешто ново од пепелта. Ако не се држиме заедно, ќе пропаднеме.
Кочани е потсетник дека само ако сме сплотени, ќе опстанеме. И наместо да чекаме некој друг да ни помогне, треба сами да станеме тие што помагаат.
Стефан – човекот што ги покажува вистинските луѓе
И конечно, ти. Стефан Лазаров, човек што не се плаши да зборува, што не се продава, што не ги заборава луѓето.
Твојот подкаст не е само платформа – тоа е огледало на вистината. Ти го даваш гласот на оние што го заслужуваат. Оваа држава има потреба од такви луѓе – луѓе што ќе покажат кои се вистинските херои. Луѓе што нема да молчат, што нема да се прават слепи пред неправдата, што ќе дадат пример за идните генерации.
Стојанче и Ненад се пример како треба да изгледа вистински човек. А ти си пример како треба да изгледа вистински новинар, вистински борец за вистината.
Поздрав до тебе, Марта и твоето семејство. Да сте живи, здрави и секогаш горди на тоа што сте – луѓе со срце и душа!
Со огромна почит, Твој Другар Фан Уснија Демироски поздрав до тебе и твојот тим да сте здрави и живи Добра Ноќ Брату ❤❤❤ Те сакам многу
Стојанче Ангелов е еден од најкомпетентните личности кои водат институција во оваа држава!! Секогаш и секаде! Да беа сите како него ќе живеевме во многу понормална држава. Браво Стефан за овој подкаст!!
Стојанче која љига, го фали и пере мицко, да се самиот спаси од одговорност. Куп лаги…Да не беше Агелер со странските амбасадори, и израелските, чешки доктори, ќе беше фатално.. и немаше ниедна странска болница така брзо да ги прими во првите саати од несреќата.Тоа е реалноста, да не се лажеме..
3 коментари
Драг Стефан Лазаров,
Во животот постојат луѓе кои зборуваат, и луѓе кои делуваат. Луѓе кои ветуваат, и луѓе кои се докажуваат. Стојанче Ангелов и Ненад Вржалски не се само имиња – тие се симбол на она што значи да се биде вистински човек. Да се биде искрен, посветен, борец. А ти, Стефан, си тој што им даде простор, што ги покажа на народот онакви какви што навистина се – луѓе што се борат за Македонија со дела, а не со празни зборови.
Стојанче Ангелов – човек што не знае за страв
Ако некогаш Македонија имала човек што се бори до последен здив, тоа е Стојанче. Од времето кога стоеше на првата линија како командант на "Лавовите", па сè до денес, како директор на ЦУК, тој никогаш не се повлекол. Тој не е од оние што седат зад биро – тој е на терен, таму каде што е најтешко.
Лани, кога пожарите ја голтаа земјата, Стојанче беше првиот што реагираше. Го гледавме како оди право во пламенот, како не се штеди себеси за да спаси села, шуми, куќи. Но, и најголемиот борец не може да победи сам. Македонија мора да вложи повеќе во ресурси – повеќе авиони, повеќе хеликоптери, повеќе опрема. Не можеме секоја година да гледаме како пламенот ни ја уништува татковината, а да немаме со што да се бориме против него.
Во 2024 година, Стојанче беше најдобриот директор што ЦУК го имал. Но, не затоа што имал моќ, туку затоа што имал срце. Затоа што народот знаеше дека кога тој е таму – нема лага, нема политика, има само борба за секој живот, за секоја педа земја.
Ненад Вржалски – човек што живее за народот
Ненад Вржалски не е само музичар. Тој не е човек што се бори за лајкови, за статуси, за внимание. Тој е човек што се бори за луѓето. И кога животот ќе удри, кога некој ќе падне, тој е првиот што подава рака.
Кога Кочани беше погодено од катастрофа, кога луѓето останаа без покрив над глава, Ненад не праша "кој ќе помогне?" – тој само направи што требаше. Собра помош, организираше, даде пример како треба да изгледа хуманоста. Не затоа што мораше, туку затоа што неговата душа не знае поинаку.
Такви луѓе денес ни требаат повеќе од било кога. Луѓе што не делат, што не прашуваат кој е кој, туку само гледаат како да помогнат. Луѓе што ја носат Македонија во срцето, не во празните зборови.
Кочани – тест за човештвото
Катастрофите не прашуваат кој си, од каде си, како се викаш. Оганот не знае за националност. Поплавите не знаат за вера. Во тие моменти, единственото важно е – дали ќе бидеме луѓе?
Македонци, Албанци, Турци, Роми, Власи, Срби – сите сме едно. Едно семејство кога треба да се спаси живот, да се подаде рака, да се изгради нешто ново од пепелта. Ако не се држиме заедно, ќе пропаднеме.
Кочани е потсетник дека само ако сме сплотени, ќе опстанеме. И наместо да чекаме некој друг да ни помогне, треба сами да станеме тие што помагаат.
Стефан – човекот што ги покажува вистинските луѓе
И конечно, ти. Стефан Лазаров, човек што не се плаши да зборува, што не се продава, што не ги заборава луѓето.
Твојот подкаст не е само платформа – тоа е огледало на вистината. Ти го даваш гласот на оние што го заслужуваат. Оваа држава има потреба од такви луѓе – луѓе што ќе покажат кои се вистинските херои. Луѓе што нема да молчат, што нема да се прават слепи пред неправдата, што ќе дадат пример за идните генерации.
Стојанче и Ненад се пример како треба да изгледа вистински човек. А ти си пример како треба да изгледа вистински новинар, вистински борец за вистината.
Поздрав до тебе, Марта и твоето семејство. Да сте живи, здрави и секогаш горди на тоа што сте – луѓе со срце и душа!
Со огромна почит,
Твој Другар Фан Уснија Демироски поздрав до тебе и твојот тим да сте здрави и живи Добра Ноќ Брату ❤❤❤ Те сакам многу
Стојанче Ангелов е еден од најкомпетентните личности кои водат институција во оваа држава!! Секогаш и секаде!
Да беа сите како него ќе живеевме во многу понормална држава. Браво Стефан за овој подкаст!!
Стојанче која љига, го фали и пере мицко, да се самиот спаси од одговорност. Куп лаги…Да не беше Агелер со странските амбасадори, и израелските, чешки доктори, ќе беше фатално.. и немаше ниедна странска болница така брзо да ги прими во првите саати од несреќата.Тоа е реалноста, да не се лажеме..